Van Melbourne naar Adelaide

Lieve, Trouwe lezers!

Het is alweer anderhalve maand geleden dat ik weer een verhaaltje gemaakt heb, dus het wordt weer de hoogste tijd dacht ik! De laaste keer was ik in Melbourne en daar zijn we eigenlijk best wel een hele tijd geweest. In Melbourne en omgeving hebben we geprobeerd werk te zoeken. Is helaas niet gelukt. We hebben echt een onwijs leuke tijd gehad in Melbourne, nieuwe vrienden gemaakt. We zijn nog bij een National Park geweest en onderweg naar Adelaide hebben we de Great Ocean road gereden. Nu ben ik dus in Adelaide en we kunnen niet wachten om weer verder te gaan. Maargoed laat ik maar weer bij het begin beginnen!!

In Melbourne aangekomen zijn we eerst nog een paar keer met de auto naar de garage geweest. Dat ik gelukkig allemaal weer goed gekomen. Vanuit Melbourne wilden we graag werk zoeken. Ik wilde graag voor mijn tweede visum gaan dus we gingen de binnenlanden in. Eerst zijn we langs wijnboerderijen gereden, we kwamen er al snel achter dat door de slechte zomer de druiven nog verre van rijp waren. We gingen door naar Shepparton, dit stond bekend als DE plek om werk te krijgen. Na ons ingeschreven te hebben bij een soort van uitzendbureau hebben we wat rondgereden en rondgevraagd voor werk. Na een paar uur ging al de telefoon! Ze hadden werk voor ons! Jeeejj!! We konden gaan werken als perenplukkers. Als dat niet leuk is! We zouden $36 per bucket krijgen. 'okee, hoe groot zijn die buckets ongeveer?' het antwoord: '1kuub/ 1000L' En je schijnt er zo'n 6 uur over te doen. Wij gingen er even heel hard over denken.
Vervolgens kwamen we een meisje tegen van onze Australian Backpackers groep. het eerste wat ze zei: GA ZO SNEL MOGELIJK WEG UIT SHEPPARTON!!! We waren het er toen wel over eens dat we hier misschien niet moesten gaan werken voor een kleine $50 per dag,op een laddertje, in de hitte met duizenden vliegen die heel graag in je mond, neus en oren willen zitten. We zijn weer de auto ingestapt, vriendelijk bedankt voor het baantje en weer terug naar Melbourne gegaan.
We gingen hier wel kijken voor een degelijk baantje ergens in een restaurant/ cafe. Achteraf was het maar goed ook dat we niet in Shepparton gebleven zijn. Het is helemaal overstroomd en dan hadden we er wel een tijdje vastgezeten omdat we geen kant op konden. Auto verzopen, spullen doorweekt. Ramp scenario's!!

Weer in Melbourne aangekomen zijn we vol goede moed heel veel cv's uit gaan printen de stad ingegaan, rondvragen, cv's afgegeven, rondvragen en nog meer cv's afgegeven. Na dagen rondgelopen te hebben in verschillende wijken en straten was het afwachten. We hadden bij ons 'huis' (uitleg volgt) David en zijn vriend 'Gorilla' ontmoet. Hij had allemaal erg mooie verhalen over al zijn vrienden en alle panden die hij bezat. Hij zei dat hij veel contacten had met restaurant eigenaren en dat hij ons wel aan een baantje zou kunnen helpen. Ik had er mijn twijfels bij. Maargoed het was het proberen waard. De praatjes werden alsmaar mooier, hij heeft er nu ook een broer bij verzonnen die een drogisterij heeft. Dat gingen wij maar is even checken. Bij de drogist aangekomen wist niemand iets van deze 'David' en zijn verzonnen broer af. Overdag was hij te druk om ons voor te stellen aan zijn broer dus kwam hij steeds met het idee om na sluitingstijd naar het bedrijf te gaan. Nee, dat is logisch!!Voor de zekerheid hebben we alle drogisterijen in de buurt maar gecheckt voor het geval hij wel de waarheid sprak. 's Avonds liepen we meneer David weer tegen het lijf en hebben we hem maar is even naar zijn lariekoek gevraagd. Hij was zo in de war met zijn wereld en de echte wereld dat hij er niet helemaal meer uitkwam. Ook bezat hij veel billboards in en om Melbourne. En voor $1000 wilde hij Linda graag op een billboard hebben voor een heel bekend ondergoed merk. Als het waar zou zijn prima, zeker doen. Maar ergens klopte zijn verhaal weer niet. Waarom zou hij zelf foto's moeten maken voor een heel bekend merk. Doen die bedrijven dat zelf niet met professionele modellen? Hij wilde gewoon leuke foto'tjes voor boven zijn bed.
Daarna hebben we hem eigelijk nooit meer gezien. We hebben wel als grapje gemaakt dat zijn verlof tijd op was, of dat hij opgepakt zou zijn voor stalken. Nu zou het me allemaal niet eens meer verbazen. En ik mag het niet zeggen maar ik gun het hem van harte.


Maargoed ondertussen heb ik bij een restaurant een proefdag meegedraaid, maar dat is het helaas niet geworden. Mensen die al binnen het bedrijf werkten hadden natuurlijk voorrang. Ze hebben mij doorgestuurd naar een ander restaurant. 'The Turtle', op het eerste gezicht leek het een prima bedrijf met een vriendelijke/ degelijke eigenaar. Hij wist een legale verblijfplaats voor ons (in een echt huis!!). Dat moesten we maar doen, we konden voor $20 op de oprit slapen. Tv kijken, douchen en koken. Helmaal prima! De zelfde avond werden we bestookt met smsjes, of we met hem mee gingen stappen. Of we mee wilden doen met zijn coke-snuif-party's. Gaan jullie mee dansen? Weet je Meneer Turtle, steek je baantje maar in je ... . Wij vinden wel wat beters. Twee huisgenootjes werken ook voor de Turtle en die schijnt hij helemaal niet te betalen. Wat een #^$%&@*. Van alle andere restaurants hebben we ook niks meer gehoord. We hebben het werk zoeken maar opgegeven. Heel veel rare mannen/ mensen in melbourne.

Linda zou nog met Rob (potentiele huwelijks kandidaat) naar de Formule 1 gaan. Hiervoor moesten we in Melbourne 2,5 week wachten tot we weer verder konden. Jammer van de tijd maar aan de andere kant vond ik het heerlijk om even in een huis te zijn met leuke mensen EN een tv! Okee, het huis was echt te smerig voor woorden. Ik durfde niet op blote voeten te lopen, de wc is in geen tijden schoon gemaakt. Het fornuis had een extra coating van alle etens resten. 1 huisgenootje heeft het voor elkaar gekregen om in slaap te vallen terwijl er eten in de oven zat waardoor de halve oven afgebrand is. En verbazingwekkend genoeg doet de oven het nog steeds. Je mocht op de muren tekenen, of eigelijk alles mocht ongeveer. Kortom echt een droomhuis!
Het eerste weekend hebben Rhys en Blake (housemates) ons mee genomen naar een dubstep party! Ergens in een buitenwijk van Melbourne, ik denk dat de meest vreemde mensen uit Australie zich hier verzameld hadden. Maar wat een sfeer!! Heerlijk, het was niet helemaal mijn muziek maar je kon je gedragen als een complete idioot en niemand keek ervan op! Het was even ongemakkelijk in het begin maar na een paar drankjes gingen we he-le-maal los!! we zijn met ze naar de naked bike ride geweest. Jammer dat we veel te laat waren anders hadden hun ook nog mee gedaan. Geen blote mannen voor ons!
Linda en ik hebben een paar keer taart gebakken voor onze housemates. Ik geloof dat wij de beste housemates ooit zijn.
We zijn nog 3 nachten naar het Lake Eildon Nataional Park geweest, om even uit het drukke Melbourne weg te zijn. We hebben voor het eerst ons mooie tentje op gezet. Wat een luxe! Centimeters meer ruimte en we hoefden niet meer tegelijk om te draaien (lees: lepelen). Lekker om er even uit te zijn in een mooi National Park, paar dagen lekker rondgereden/ gelopen.
terug in Melbourne hebben we het tentje maar weer opgezet! Zo veel beter.
Melbourne is een drukke, fijne stad. Goeie relaxte sfeer, heerlijk om gewoon rond te lopen. Het is net als Brisbane en Sydney groot, veel hoogbouw. Volgens mij is het ook een keer verkozen tot leukste stad ter wereld. We hebben ook een leuk restaurant (Lentils) ontdekt waar je zelf bepaalt hoeveel je betaald. Het is zeker de moeite waard! We zijn een paar keer geweest met onze huisgenoten.
In het laatste weekend hebben we met onze housemates een paar drankjes gedaan. Het was erg dubbel om weg te gaan. Heb echt een super tijd gehad in het huis. Maargoed onze plannen zijn weer voor de zoveelste keer gewijzigd dus we moeten door. Het plan is nu om in de buurt van Perth naar een farmjob te gaan zoeken. Zodat we toch nog voor ons tweede visum kunnen gaan. Als dat lukt betekent dat dus dat ik voorlopig nog niet naar huis kom. Maar, de plannen blijven veranderen......

Vanuit Melbourne hebben we de Great Ocean Rd gereden. Heb nog nooit zo'n mooie kustlijn gezien. Zo mooi dat de foto's het eigelijk niet goed weergeven. De afstanden zijn onvoorstelbaar. Na de Great Ocean Rd hebben we in een klein plaatje geslapen. Vroeg opgestaan en doorgereden naar Adelaide. Hier hebben we ongeveer 6 uur over gedaan. Het wordt zo onderhand al weer tijd voor een eerste service beurt voor de auto. We hebben met deze auto nu al ruim 6000 km gereden.
Nu we het toch over de auto hebben, we hebben wat dure grapjes veroorzaakt. Linda heeft het voor elkaar gekregen om de auto weg te laten slepen. Parkeren waar je niet mag parkeren na een bapaalde tijd. Ik stond thuis fijn onder de douche en ik had geen idee wat er aan de hand was. Na een rustig ontbijtje maar even mijn telefoon opgezocht omdat Linda nu wel erg lang weg bleef. I had al een paar smsjes ( Suus!!! Bel Me AUB!!) en wat voicemail berichten ontvangen. Oei,... misschien even bellen. Een huilende Linda aan de telefoon dat de auto weg was en het regende ook nog hard, heel hard. daar liep Linda dan, doorweekt op zoek naar de auto. Na wat rondvragen had ze ontdekt waar de auto was. De auto blijkt dus weggesleept te zijn. Ik kon niet heel veel doen als wachten. Na veel zoeken en $320 heeft ze de auto(=huis) weer terug!
Ik mag niet veel zeggen ik heb ook een dure fout gemaakt. Er reed vanuit het niets een grote politie auto achter me. Veel knipperdende lampjes.. misschien maar even aan de kant. $244 voor 16 kilometer te hard. Het wordt tijd om hard te gaan werken!
Goed, waar was ik gebleven.. Adelaide. Gister in aangekomen, niet te vergelijken met Sydney of Melbourne. Klein, rustiger en veel overzichtelijker. Leuk centrum met oude gebouwen afgewisseld met nieuwbouw. Vanmiddag vertrekken we ook weer. We wilden kijken voor een service check voor de auto maar dat duurt te lang. Onderweg maar even kijken.
Wij gaan vanmiddag richting Perth ongeveer 2000 km rijden. Daar gaan we kijken voor een farmjob. Gelukkig hebben we twee contacten in Perth die ons kunnen helpen. We hebben in Noosa een man ontmoet en hij is : goudzoeker. En wij mogen een keer mee! Alles wat we vinden mogen we houden!! Ik heb er zin in! Ik hoop dat de plannen een keer gaan lukken zonder dat er te veel problemen bij komen kijken. Duimen!!!
Hier laat ik het weer even bij!! Volgende keer hoop ik jullie spannende werkverhalen te kunnen vertellen!!

Liefs, Suus!!